MEDİNE İLE MEKKE ARASINDA BİR GARİP HİÇ ...!
Yaradılışın, manasına varmak mıydı acaba benim için kutsal topraklara gitmek, bilemiyorum.
Geleli bir aydan fazla oldu.Bildiğim tek şey aklımın hala oralarda olduğu.
Döner dönmez hayatın devam eden rutin koşturmaları içinde kalbime sakladığım bütün güzellikleri geceleri yatağıma yatınca yerinden çıkarıp çıkarıp tekrar yaşıyorum.
''NON MÜSLİM'' yazısıyla bizi karşılayan Medine de, gayrimüslimin suluetinin giremediğini, sermayesinin devasal eserler yaptığı görmek bütün dengeleri biranda alt üst etti bende..
Varlığını burası kutsal topraklar diyerek sokmadığın gayrimüslümlerin, ceplerine müslümanların akıttığı dolarlar, eurolar neyin, hangi kutsallığın pazarlanması sorusunu çivi gibi çakıyor beyinlerimize..Anlamaya çalışıyorsunuz bütün olan biteni, bir haklı sebeb arıyorsunuz sorularınıza..
Ve bütün cevaplar orda yaşarken bir bir diziliyor karşınıza..
Neden dört kitap, yirmibeş peygamber, yüz yirmi dört bin elçi bu coğrafyaya gelmiş içiniz acıya acıya anlıyorsunuz..
Bir hafta içerisinde o kadar çok şey yapıp, o kadar çok şey görüp yaşadık ki..
Hafızamın anlık kayıtları o anlara tekrar döndükçe, idrakta çok farklı boyutlara ulaşıyor her şey bende.
İçimde yaşattığım sorulara yeni cevaplar bulurken, İslam adına yaşadığım duygusal çaresizliklerim ise deli deli dolaşıyorlar beynimde..
İlk ziyaretimiz insanlığın sevgilisi Sevgili Peygamberimizin evi Medine'ye...
Kabe'den sonra İslam'ın en değerli ikinci mekanı olan Medine'deki Mescid-i Nebevi, nin ihtişamlı görünüşünden etkilenerek bir milyona yakın kişiyi içine sığdırabilen bu mekanda namaz kılmak, inanılmaz duygusal anlar yaşatıyor insana.
Secdeye giderken ayaklarınızın yok olduğu hissine kapılıyor, nasıl doğrulduğunuzu anlayamadığınız hafiflikle, içinizde hissettiğiniz o huzurun kelimelerle tarifi yok.
Ravza da iki rekat namaz kılabilmek, ona dua edebilmek için duyduğum heyecan orda beklediğim sessizliğin yerine can siparene o bölgeye ulaşma çabamızsa niyetle amaç arasındaki tezat mücadele..
Sessizliğin sukunet ve huşuyla verdiği huzuru seven biri olarak, ümmetin sevgilisinin önünde acaba bu saygısızlığımıza ne der diye düşünmeden namaz kılabilmek için birbirimizi çiğnemeye çalışmak, İslam ın hiçbir ibadet kavramıyla örtüşmüyor bende..
Otelimizle Mescid-i Nebevi nin arası beş yüz metre..
Sabah namazı için okunan ilk ezan la birlikte bir insan seli başlıyor..Sessiz sessiz herkes o güzel şemsiyelerle dolu bahçeye akmak için bütün edasıyla salınıyor yollarda.
O kadar farklı duygular ki yazarken bile anlatamıyor insan o hissiyatı..
Sizi çok seven küçük bir çocuğun karşısında kollarınızı açtığınızda, düşme pahasına aldığı hızla size deli gibi koştuğunu ve boğarcasına sarıldığını düşünün..
İşte öyle bir heyecanla düşüyorsunuz yollara.
Mistik çöl havasının sabahla birlikte gelen ılık esintisi üzerinizde, yollara çıkmak insanlar arasında kaybolmak, ona koşmak..
Ve onun evinde onunla birlikte en büyük sevgiliye elleri açmak.
Medine ne de Sevgili Peygamberimize olan misafirliğimiz sona erip veda zamanı yaklaşırken içimden tekrar gelmeyi diliyorum..
O anda aklıma söylemlerim geliyor içimden gülümsüyorum..
Hz. Mevlana nın dizeleri geçerken gözümün önünden yaşamadığın hiç bir şeyin yorumcusu olma diyorum...
Gözün kiymetini ''ama'' olandan
Sözün kıymetini ''lal''olandan
Ekmeğin kıymetini ''aç''olandan
Aşk'ın kıymetini ''hiç''olandan öğren..!
Medine ne de Sevgili Peygamberimize olan misafirliğimiz sona erip veda zamanı yaklaşırken içimden tekrar gelmeyi diliyorum..
O anda aklıma söylemlerim geliyor içimden gülümsüyorum..
Hz. Mevlana nın dizeleri geçerken gözümün önünden yaşamadığın hiç bir şeyin yorumcusu olma diyorum...
Gözün kiymetini ''ama'' olandan
Sözün kıymetini ''lal''olandan
Ekmeğin kıymetini ''aç''olandan
Aşk'ın kıymetini ''hiç''olandan öğren..!
Ve üçüncü günün sonunda Mekke ye doğru otobüslerimizle yola çıkıyoruz.
Çöllerin ortasında bir otobanda peş peşe sekiz otobüs tıpkı flimler de ki gibi deve kervanlarının arasından dört saate yakın bir zaman diliminden sonra Mekke ....
İlk karşılaşma için bir saatlik yemek ve dinlenme molasından sonra beyazla siyahın, erkekle kadının her şeyin ama her şeyin birbirine karıştığı kalabalık sokaklardan Kabe' yi ilk göreceğimiz yere kadar geliyoruz..
Ümre için niyet namazımı kıldırırken hocamız;
Unutmayın siz istediğiniz için değil, o sizi istediği için buradasınız.
Sizi kapıda karşılayacak, ilk karşılaşmanız ilk selamınız..
Duanın dili yoktur, dua gönül dilini kullanır..
Gönlünüzden ne geçiyorsa öyle selamlayın...diyor hepimize.
Ben de tam da öyle yapıyorum..
Kalbimin sesi kulaklarımda bütün sessizliğimin var gücüyle...
Teşekkür ederim beni çağırdığın için
Teşekkür ederim sessizliğimin en büyük dinleyicisi olduğun için...
Teşekkür ederim o ''HİÇ'' lik makamında bana da bir yer açtığın için...
YEŞİM CE..
